Coś optymistycznego…

W Nowy Rok wkroczyłam z kacem gigantem… Wstyd się przyznać, ale przesadziłam z alkoholem. Ostatni raz czułam się tak jakieś 7 lat temu. Następny planuję za kolejne 7…  Jeszcze dzisiaj, do końca nie doszłam do siebie, a już czwarty styczeń.

kodMAMA ostatnio zeszła na boczny tor z różnych względów. Dziś biorę się w garść. Bardzo chciałam napisać coś optymistycznego, bo przez ostatnie 2 tygodnie, mało było u mnie pozytywnych sytuacji. Chciałam zmotywować nie tylko kogoś, kto to przeczyta, ale przede wszystkim siebie. Chcę uwierzyć we własne słowa, że będzie tak pięknie, tak fajnie i przyjemnie, ponieważ ostatnio zwiedzam doły i doliny swojej psychiki. Mam totalne zachwianie i choć wiem, że za chwilę ruszę jak z procy z euforią i uśmiechem, narazie magazynuję siły i czekam na przypływ większej energii.

Wczoraj natknęłam się na artykuł o OLW czyli One Little Word. W telegraficznym skrócie, chodzi o wybranie sobie na cały rok jednego słowa, które w cięższych momentach, ale i tych dobrych, będzie „dźwięczeć” w głowie… Bardzo spodobał mi się ten pomysł. Myślałam nad słowem dla siebie dłuższą chwilę. Najpierw myślałam, że wybiorę słowo „tak”… „Tak” dla wszystkich moich planów… Jednak potem stwierdziłam, że słowem „tak” zatwardzam też smutki, które kurczowo mnie się trzymają od jakiegoś czasu. I nagle „zadźwięczało” inne słowo i nie chciało przestać dźwięczeć 😉 Dźwięczy i dźwięczy mi od wczoraj co chwilę… Jakie to słowo? 🙂

NAPRZÓD…

Pomimo dołków i dolin, wejdę na szczyt i osiągnę cel, tylko muszę pamiętać by nie stać w miejscu, a już tym bardziej nie zawracać!!! Naprzód z całych sił! Naprzód przez smutki, by zostały w tyle…

Nie wiem, czy się sprawdzi, ale jestem pewna, że nie zaszkodzi, zatem dlaczego nie spróbować?

Pod koniec roku, dam znać czy „dźwięczenie” w głowie dawało jakieś rezultaty 😉

Oby tak…

W Nowym Roku, jako optymistka życzę Wam samych słonecznych dni, jako chwilowa optymistka w dołku wiem, że to niemożliwe, zatem życzę słonecznych dni, jednak jakby znalazły się burzowe, to pamiętajcie, że po nich zawsze kiedyś wychodzi słońce… :*

kodMAMA