Powalentynkowo.

Miałam nic o tym nie pisać. Weszłam jednak wczoraj do sklepu i zobaczyłam tłum facetów stojących przy „walentynkowych standach”. Biedni… Głowili się, odkładali, brali coś innego… Za chwilę znowu odkładali. Miny mieli głęboko zamyślone 🙂 Tak przystanęłam, popatrzyłam 3 sekundy, uśmiechnęłam się pod nosem i poszłam z pomysłem na post.

Nie obchodzę Walentynek (bardziej do mnie obecnie przemawia Noc Kupały). Jak byłam nastolatką obchodziłam. Każdy wiek rządzi się swoimi prawami. Obchodzenie tego „święta” za dzieciaka to jedno z nich. Im dłużej byłam w jakimś związku (co za tym idzie również coraz starsza), dochodziłam powoli do pewnych wniosków. Po pierwsze – komercja, komercja i jeszcze raz komercja. Po drugie – wszystko „made in China”. Po trzecie – NAJWAŻNIEJSZE – miłość na jeden dzień, to nie miłość.

Tak serduszkowo, tak czerwono, tak pięknie i całuśnie wygląda ten 14 luty. Kwiaty, czekoladki, wyjście do restauracji, kina. Romantyczny spacer przy minus dziesięciu. Przytulanie i „kocham cię”… Nagle mija 24:00 i wszystko wraca do normy. Może dla kogoś, kto żyje w kiepskim związku, ten jeden dzień ładuje mu baterie na następny rok kiepskiego związku. Jednak moim skromnym zdaniem takie Walentynki powinny być raz w tygodniu… no dobra, przy trójce dzieci raz na miesiąc. Nie codziennie! Absolutnie! Szło by oszaleć od tej dobroci i głaskania się nawzajem 😉 Jednak jeśli nam na kimś zależy, fajnie czasami dać coś od siebie.

Panowie, nie musicie kupować szmaragdów i diamentów. Raz na kilka miesięcy wystarczą tulipany z „Biedry” za 7.90 zł. Raz na jakiś czas powiedzcie: „Ładnie ci w tej nowej bluzce”. Czasami bez zapowiedzi weźcie kobiety na obiad do restauracji. Odciągnijcie je od garów na siłę. Radość z ich strony będzie wielka – uwierzcie mi na słowo. Nie trzeba dużych rzeczy do uśmiechu. A szczęśliwa kobieta, to spokojny dom 🙂 Wiem, co mówię.

Panie moje kochane. Natura nas stworzyła, że mamy lepszą pamięć i organizację. Zazwyczaj na wszelkie świętowanie jesteśmy wcześniej przygotowane i zaopatrzone w prezenty i plan działania. Dlatego w sklepie widziałam tylko panów, bo wszystkie panie były już przygotowane i zaopatrzone wcześniej. No tak to jest. Jednak takie jedno pytanie – czy poza Walentynkami, urodzinami i takimi tam, jesteście takie kochane dla swoich mężczyzn, jak w te oto właśnie dni? Czasami ciężko, co? Dlatego kochane – więcej uśmiechu, mniej fochów, czasami buziak bez powodu i bzykanie nie raz, w dzień seksu, a raz w tygodniu i wszyscy będą szczęśliwi 🙂

Tylko tyle i Walentynki mogą przekształcić się z jednego dnia w cały rok, nie tak skumulowane i sztuczne, a miłe i wnoszące radość do naszego życia małe wzajemności.

Tak powalentynkowo życzę Wam dużo miłóści, codziennie po trochu i na całe życie.

P.S. Zdjęcie malowane światłem. Co może telefon kiedy się go wykorzysta w inny sposób. Fajna sprawa na zabawę razem z dziećmi. 🙂